De christelijke insteek van de veertigdagentijd
Met hernieuwde moed ingaan op die oproep van Jezus om in zijn voetspoor te treden. Om via Hem, de weg, de deur, het ware leven, onze levensweg en levensbestemming te vinden of te herontdekken. Halt houden, stilstaan bij onszelf en overwegen. En dan weer met vol- le moed en met veel goesting ànders het leven in te gaan, verder te zetten. Een weg met veel, heel veel aandacht voor de naaste, voor de anderen en voor de Ander. Steeds met de blik vooruit.
Dit is wat de veertigdagentijd, en het christen-zijn op zich eigenlijk ook is:
* in het volle leven staan, gesterkt en gesteund door die God zelf met wie wij in communicatie kunnen gaan (gebed);
*aandacht hebben voor de naaste en weten te delen (aalmoezen);
zichzelf één en ander ontzeggen om zo ook aan den lijve te ondervinden wat vasten eigenlijk betekent;
*met Pasen wel degelijk ervaren dat deze nieuwe ingeslagen weg leidt naar bevrijding, naar verrijzenis, gewaarworden dat je als een nieuwe mens in het leven kan staan.
