Maria, Onze-Lieve-Vrouw, moeder van Jezus, moeder van de Kerk staat een maand lang in de schijnwerpers. Nu zeker in deze wat penibele en onzekere tijd is zij voor zeer velen hét aanspreekpunt bij uitstek. Niet voor niets wordt zij met een ontelbaar aantal verschillende namen aanroepen.
Uiteraard is het een heel spijtige zaak dat zovele mensen dit jaar niet op bedevaart kunnen trekken naar hun geliefkoosde bedevaartsoorden. Langs deze weg willen wij met de Pastorale Eenheid ieder toch een hart onder de riem steken en proberen om op gepaste wijze onze-Lieve-Vrouw onder de aandacht te brengen door regelmatig een Maria-artikel te publiceren op deze blog en in Kerk&Leven.
Het opvallende in Maria is: dat zij niet opvalt, dat zij een gewoon mens was, die de dag van elke dag ging volgens de gewoonte van haar volk. Maar die toch het diepe mysterie droeg van God-met-ons. Maria, die biddend besef kreeg dat leven méér is dan eten en drinken, méér dan wat men ziet en hoort. Die het besef kreeg dat Gods eigen leven zich aan haar voltrok in stilte, in zwakheid, maar met de kracht van God zelf. Maria stond open als een bloem, ontvankelijk als een kind, altijd, vol vertrouwen, met open hart en open handen naar God en de mensen.
