Op zaterdag, 11 mei, hadden we met zijn allen een afspraak in Brugge. Wij: dat zijn de vormelingen van Zuienkerke ( toch wel 22 stuks) en de catechisten ( = 5 stuks: Christine, Martine, Mieke, Sonja en Wim). We hadden afgesproken op een heel mooie locatie in Brugge: aan de molens, niet zo heel ver van Guido Gezelle, die er nu wel niet meer is. Daar zouden we starten: een hele dag samen op zoek naar” Christenen in de stad”. Er werden vlotjes 3 groepen gevormd, en elke groep kreeg een beschrijving van het te volgen parcours.
Voor de start stond op ons blad te lezen:
Eerste opdracht: we gaan op zoek naar de “verloren hoek” om meteen de juiste weg te vinden en zeker niet verloren te lopen!
En ja, je gelooft het nooit, 1 van de drie groepen liep meteen al verkeerd! De verloren hoek werd niet gevonden! En onze catechist Wim liep meteen al met de groep mee, volgens hem wilde hij de groep zelf de weg laten zoeken, zo leren ze op eigen benen staan ,beweerde hij en dat geloven we maar al te graag!!!
Ondertussen kon hij hen nog het één en ander vertellen over Guido Gezelle!
Onze eerste afspraak was het “Engels klooster” in de Carmerstraat. Twee heel sympathieke zusters ontvingen ons met veel enthousiasme. Ze vertelden ons dat ze nu nog met 8 zusters waren en dat riep bij vele vormelingen toch wel wat vragen op: wat doen jullie heel de dag? En waarom zijn jullie zuster geworden? En we kregen heel eerlijke antwoorden! Nadien konden we nog even de heel mooie kapel bewonderen, met een heerlijke akoestiek. Zuster Irene liet ons hiervan genieten door met haar toch nog krachtige stem een alleluja te zingen!
Daarna zetten we onze tocht voort, tot aan “Cezar” daar moesten we naar links op weg naar “Jeruzalem”. Zo kwamen we aan de Jeruzalemkerk, een prachtig kerkje waar Sonja en Wim een woordje uitleg gaven.
En na deze kerk kwam…je raadt het nooit, …. nog een andere kerk, Sint Anna, maar die lieten we rechts liggen tot we aan een heel tof huis kwamen, we laten jullie even meelezen op ons zoekblad:
we laten de kerk achter ons en slaan de straat van deze St.-Anna in. Aan het einde van de straat speuren we even rond naar deze gevel:
een mooi tafereeltje, en wat zien we nog? Het is helemaal niet het enige kunstwerkje, nee, er zijn er nog 6 stuks! Als je heel goed kijkt zie je hier de 7 werken van Barmhartigheid: dat was even zoeken, maar we vonden ze allemaal! Zelfs “ de naakten kleden “ en dat was toch wat speurwerk naar al dat ‘bloot’ op een Brugse gevel!
We zetten onze tocht voort en onze volgende bestemming was, … inderdaad terug een kerk! Maar toch echt wel geen gewone! Voor de kerk zagen we het volgende beeld:
Dit beeld maakte echt wel indruk. Koen vertelde ons dat dit beeld nog op verschillende steden in Europa te zien is. Het is zo levensecht dat je, met de zovele berichten over migranten, er even stil bij wordt! Het komt zo echt over.
Een bezoek aan de kerk deed, nog heel zachtjes uitgedrukt, onze monden open vallen! Een kerk zonder stoelen, een gigantische schommel midden in de kerk, een soort podium waar allerlei activiteiten plaats hebben, echt heel tof om te zien, een kerk op de eerste plaats voor alle mensen! En de schommel gaan we zeker nooit vergeten! Waarom? Dat zouden we echt niet weten! Dit is zeker een tip voor onze nieuwe priester Luc, wat denk je? Een mogelijkheid voor één van onze 7 kerken? Wedden dat we er nog voor vechten welke kerk het wordt!
Onze maagjes begonnen te knorren en gelukkig hadden onze goed voorbereide Jcatechisten een middagpauze voorzien in het gastvrije parochiehuis het Jot!
Daar konden we onze meegebrachte boterhammetjes kwijt en dank zij het goede weer kon dat in de tuin, waar sommige toch wel nood hadden aan wat beweging!
Na de middag moesten we natuurlijk weer op weg, deze keer richting ‘ kathedraal ‘.
Niet ver daar vandaan hielden we halt in het huis Manna! Daar splitste de groep zich in twee. De helft ging mee met Wim voor een bezoekje aan de kathedraal en de andere helft ging mee met priester Lode naar het bisdom. Daar konden we jammer genoeg niet binnen, maar geen nood, voor creatieve zielen is dit zeker geen obstakel! Priester Lode had zijn bakfiets mee. Daar worden elke dag voedseloverschotten mee opgehaald en naar mensen gebracht die in nood zijn. Een deel wordt ook te koop aangeboden in een gloednieuw winkeltje ‘ Potpourri ‘ van de Sint- Michielsbeweging. En dit natuurlijk aan heel democratische prijzen! Nu even terug komen op de bakfiets: op de ‘koer’ van het bisdom hebben we geracet met dit tof vervoermiddel! Water in bekertjes over brengen, zonder water te morsen en geloof het of niet, dat is niet zo gemakkelijk! Maar met zo een bakfiets mag het wel een tikkeltje moeite vragen, we hebben er wel iets voor over!
In het Manna huis konden we nog een kaartje kopen, meer dan keuze genoeg. In het huis van de Sint-Michielsbeweging kregen we nog wat uitleg over hun werking en wat zij vooral doen voor jongeren.
Het einde van onze tocht kwam in zicht: een kort bezoekje aan de Orthodoxe kerk in de Ezelstraat, en daarna eindigden we in de Karmel. Sommige ouders kwamen mee afsluiten, een klein ingetogen momentje om dan terug huiswaarts te gaan. Hopelijk met een koffertje vol deugddoende belevenissen waar we later nog met plezier zullen aan terug denken en waar we toch enkele ervaringen zullen van bewaren Wie weet komen die later wel nog eens van pas!
Wij hebben er van genoten, hopelijk jullie ook!