Die donderdagavond, met de voorbereiding van het grote jaarfeest ging onze man met zijn zo nabije vrienden tafelen. Trouw aan de gebruiken van zijn volk en van die tijd.
Onder die vrienden was er nu één die het al door had. Die man van God, dat was niet de lang verwachtte die het politiek bestel ging omgooien en de macht zou overnemen van de bezetter. Jezus zou de eerste niet zijn die door z’n vrienden in het zak gezet zou worden; en zo gebeurde ook.
Nochtans op die avond gaf Hij zijn testament door. Zijn vrienden werden de eerste erfgenamen van die zo bijzondere levensstijl. Doe dat ook zo zei hij hen. Ga met de mensen om zoals je met jezelf omgaat; niet anders. Deel je brood en je leven met hen, ontzeg hen nooit ook maar één spetter water! En hij waste hun de voeten …
