Er waren dan wel geen vieringen in onze kerken, doch aan de paasdecors zal het niet liggen. Langs deze weg een kijkje in de drie kerken van Blankenberge en hun paasvreugde.
Categorieën
Categorie: Archief 2020
Categorieën
Zalig Hoogfeest van Pasen
Om Pasen aan te kunnen, om Pasen te kunnen verdragen is er eerst stilte en bezinning nodig. Want vanaf heden zullen wij ook geheel anders naar het leven op zich kijken. Het aanvoelen van het leven krijgt gevoelsmatig een nieuwe wending: intenser, liefdevoller, met een grotere aandacht voor het leven zelf in plaats van voor de dingen.
We merken dat voor veel mensen voor het ogenblik de dingen kunnen gestolen worden. Als er maar leven is.
Het Paasfeest is géén modeverschijnsel. Want toen op die eerste dag van het nieuwe leven werd alles anders. De vrouwen bij het graf waren verbaasd, verwonderd en geraakt! De eerste leerlingen vonden het ongelofelijk, onwaarschijnlijk nieuws!
Na gans die historie, toch verder kunnen met nieuwe hoop, een groter geloof en een veel ruimere liefde. Dat is Pasen van uit het hart.
- Stenen wegrollen.
- Opstaan en weer verdergaan.
- Omarmen en liefhebben, wetende dat God zelf achter je staat en fluistert: ‘Ik zal er zijn, altijd. Ik zal er zijn voor ieder van jullie persoonlijk.’
Jezus, de Christus, de Verrezene gaat ons hierin voor. Hij is het zinnebeeld van ànder leven. Hij gaat ons voor naar Galilea; daar waar onze hoop, ons geloof en onze mensenliefde nodig is. Pasen, dat kunnen wij elkaar schenken, cadeau doen, van uit het hart en van uit ons verrijzenisgeloof.
Dat is de taak die ons wacht op de tweede paasdag. Op paasmaandag, als de klokken weg zijn en de het grote feestrumoer verstomd is wacht ons die belangrijke taak: En nu vooruit. Ga op weg! Stap op die nieuwgebaande weg naar het volle leven.
Diaken Jozef & Pastoor Luc
Van harte een Zalige Paastijd toegewenst!!
Laten we voor elkaar elke dag een beetje “verrijzenis” zijn, scheppers van wonder, horizon, licht en warmte. Mag God ons richten op zijn weg en ons leiden tot vrede en vreugde. Mag Hij ons hart vervullen met zijn licht van liefde en onze dagen zegenen, in zijn Naam: Christus is Verrezen. Alleluia!! Luc Vantyghem, pastoor moderator
‘We beleven een heel ongewone veertigdagentijd en een heel bij- zondere goede week. Samen zijn we op weg naar Pasen, in het spoor van Jezus onze gids en onze broeder. Met elkaar en met Hem voelen we ons echt verbonden. Hij zegt ons ” Wees niet bang, Ik toon u de weg naar het leven. Wees dan ook voor elkaar een teken van leven, spreek tot elkaar met woorden van hoop en goede moed en laat de vreugde niet roven uit uw harten. Geloof dat Pasen ook voor u nieuw leven zal brengen, en innerlijke vrede.”
Van harte wens ik het ons allen toe. Zalig Pasen! Antoon Vansteeland, meewerkend priester
Moge Pasen 2020 toch stralen dank zij die verbondenheid met en de weerbaarheid van zoveel zieke mensen. Moge Pasen meer dan ooit leiden tot warme solidariteit en oprechte goedheid. Moge Pasen de treurenden troosten in hun onvatbaar verdriet. Moge Pasen een tijd zijn om elkaar te omringen … op afstand zelfs …met de grootste liefde en kracht. Monique De Meester, Teamlid
Wellicht is een klein gebaar van aandacht voor elkaar genoeg om hier en nu toch nog te kunnen genieten. De tijd bleef precies stilstaan! Maar de zonnestralen vallen als goud uit de lucht, ze verwarmen ons en verjagen de donkere wolken… We wensen jullie van harte die zonnestralen toe! Zalig Paasfeest! An Vileyn, Teamlid
Categorieën
STILLE ZATERDAG
Goede trouwe vrienden verschenen op het toneel. Ze gingen braafjes vragen om hun vriend toch ordentelijk te mogen begraven. Er werd niet veel gezegd. Ze spaarden elkaar. Stilte was nu beter. Ze verzorgden hem heel goed.
Liggend in een graf dat het zijne niet was kon Hij bekomen van de wreedheid hem aangedaan. Niet alleen het lichaam moest tot rust komen. De ganse mensheid had een bezinningsmoment nodig! Dat tempeldoek blijft daar hangen, gescheurd. Het is Sabbat, en men begrijpt het niet.
Stille Zaterdag, een moeilijke passage. De stilte, de stilte laten zijn.
Ons straatbeeld spreekt al weken lang van stilte. Met momenten schrikken we op als er auto voorbijrijdt. Stil is het ook in veel huizen, in vele rusthuiskamers, te stil om goed te zijn.
Als we kijken naar het paastriduüm dan weten we, voelen we aan, dat die stilte van Stille Zaterdag nodig is. Er zit iets van een herstelproces in. Na de zware klappen van de twee voorbije dagen is er een grote nood aan rust, aan berusting, aan bezinning.
Stilstaan en bezinnen om die grote dag van Pasen aan te kunnen.
Categorieën
In alle stilte
Op de avond van Goede Vrijdag en Stille Zaterdag zullen de klokken zwijgen, trouw aan de traditie van de Kerk.
Anderzijds betonen we misschien met die stilte nog een groter respect voor alle zorgende en verzorgende mensen in deze moeilijke dagen.
Laat onze stilte maar oorverdovend klinken!
Categorieën
GOEDE VRIJDAG
Na een tumultueuze nacht van getouwtrek en heen en weer gepalaver krijgt het volk van palmzondag de vraag voorgeschoteld. Zelf geraken de bazen er niet uit, dus het volk mag beslissen.
Wat doen we met die man Gods? Vrijlaten, want er is toch nergens schuld te bekennen? Neen, beslist de menigte. Aan het kruis met hem. De slavenstraf is goed genoeg. En zo gebeurde het.
De man Gods die al weldoende rond ging, die Zoon van God werd gekruisigd; daar op die vrijdagnamiddag.
Vol symboliek ging de aarde, de schepping, aan het daveren op z’n grondvesten. Die Geest van God die ooit zweefde over de wateren, ging aan het zweven boven de hoofden van vele goede mensen. Daar zou men nog van horen. Het tempeldoek scheurde doormidden alsof men gewoon een einde wilde maken aan de oude tijden. Het nieuwe zou nu stante pede beginnen. De Geest werd gegeven, de Kerk werd geboren.
Een moeder werd geschonken. Een zoon werd gegeven. Eenheid zou er zijn.
